vrijdag 11 april 2014

Goede adresjes om te eten

Vandaag repeteerden we voor de laatste keer bij Christofoor Baljon en Grieteke Pool in Bedum of eigenlijk Ter Laan, een buurtschap. We zijn daar verschrikkelijk in de watten gelegd. We hoefden maar iets te roepen en het kon. Wel heel vervelend dat ik steeds moest afwassen. Dat is alleen mijn hobby als er een heel leuk iemand afdroogt en opruimt. Thijs, regie-assistent heeft het twee keer gedaan maar hij had zijn eigen ding.
Op één van de dagen was er een kachel uitgevallen en had iedereen het erg koud. Ik was er niet, kun je zien op de onderste foto, en die suffies hadden heel veel warmtelampen enzo aangesloten op dezelfde stop. Operatekst: dat moet je niet doen, niet doen... Na wat zaterdagse reparaties was het er op maandag heel lekker en konden er zelfs lampen en kachels uit. Natuurlijk niet voor die arme Pieter. Hij zat continu op te letten achter de piano en probeerde met zangers en dirigent inzetten goed te timen. Best pittig. Ik heb heel vaak pogingen tot een nieuwe inzet gehoord. Het is natuurlijk ook niet simpel. Bedenk! Een zanger moet acteren, de goede toonhoogte ergens vandaan halen, timen waar de inzet moet komen, de tekst kennen en dan...pats! spelen. Lees dit nog eens over en probeer het je voor te stellen. Operazanger is een prachtig vak maar je bent ook erg kwetsbaar.

François laat zijn familie uit Steijn in Limburg komen. Leuk voor hem.
Wim komt helemaal uit Berchem bij Antwerpen.  Geen fans! Wie wil naar hem toe komen en iets liefs zeggen?

O ja, natuurlijk! De adresjes om te eten.

Of nee, toch maar niet. Anders mogen wij misschien nooit meer komen omdat het te druk is.

Groet, Tera

donderdag 10 april 2014

Taart voor de Harmonie

Vandaag was er geen opera, dat wil zeggen dat er niemand repeteerde.
Ik moest zelf half acht de deur uit, file trotseren en lesgeven, ook een nieuwe workshop voor kinderen die een paar weken met muziekinstrumenten aan de slag gaan. Leuk hoor, kinderen met veel fantasie, concentratie, zin om van alles uit te proberen.
Mijn telefoon had ik ver weg gelegd. Tussen de lessen door toch veel gebeld en ge-smst. Oosterpoort, 3 keer, penningmeester orkest 2 keer, blinde violist hoe laat hij morgen moet aantreden, voorzitter koor, lang gesprek, vijf keer het thuisfront, regisseur, die heel veel dingen moest regelen en beoordelen die ik aangedragen of geprobeerd had. Mijn geliefde, Everhard, timmerde vandaag twee trapjes om op het hoge podium te komen.
Zeg, als iemand een zwarte toren vindt maken we Sybrand blij.  Toen Mozart gisteren doodging (was al de zoveelste keer) rolden de schaakstukken alle kanten uit.

Nu nog iets over 21 februari. Het was de dag voor 22 februari toen 40 jaar geleden De Harmonie het aller-, allereerste concert gaf. Gerard had voor het hele orkest een prachtige taart bij zich met linten en ballonnen en op alle stukjes de cijfers 40. Het orkest schenkt koffie en thee in en wacht tot Gerard de taart gaat uitdelen.
Wel 10 kostuumverhuurcentrales in Noord-Nederland, echt goede, en toch moeilijk om de juiste kleding te vinden. Als het lukt draagt Salieri het linker en Mozart het rechter hemd. Zal morgen blijken.



woensdag 9 april 2014

Het is begonnen

Vorige week donderdag om 13.00 was de eerste repetitie.We repeteren regie bij Christofoor Baljon in de Buitenhof, Ter Laan in Bedum. Werkelijk een prachtige locatie.
Ik moest Sybrand, onze regisseur, en Thijs, regie-assistent/stagiaire, ophalen van station Bedum. Turend waar dat station precies ligt reed ik mijn rechterspiegel eraf omdat iemand zijn afvalcontainer midden op de weg had gezet. Sorry, even niet gezien. Lelijk woordje en de rest van de week allerlei opmerkigen van mensen die even mee moeten rijden. Balen, maar ja, ze mogen ook gaan lopen wat mij betreft.
Toen beide mannen bij mij ingestapt waren had ik echt het gevoel: "het is begonnen". Dat gevoel deel ik bijvoorbeeld ook met Sybrand. Hij heeft dat met iedere nieuwe productie.

Het is echt fantastisch bij Christofoor en Grieteke. Een prachtige ruimte met kachels, warmtelampen, heel veel vrijheid om de keuken te gebruiken, de code voor de wifi, alle stoelen, tafels, podiumdelen,  de vleugel of wat dan ook te verplaatsen.
Respect voor iedereen die daar bezig is. De zangers, François en Wim, Mozart en Salieri, die elke aanwijzing van de regisseur, Sybrand, opvolgen. Sybrand loopt heen en weer te springen, aan te moedigen, roept iets of probeert wat ideeën uit. Thijs zit continu met een klavieruittreksel notities te maken. Ikzelf probeer hem ook te claimen als Productie-assistent. Niet echt natuurlijk. Hij moet zijn hoofd bij de regie houden. Pieter is onze repetitor. Hij speelt piano als er geen orkest zit.
Mozart laat in de opera een sonate horen, eigenlijk wil hij zijn Requiem laten horen, maar durft niet.
In het gedicht van Poesjkin speelt Mozart de sonate voor, dus ook in de opera. Sybrand heeft een vondst waarbij Pieter ook als pianist optreedt in de opera. Heel bijzonder.
Als Gerard geen wiskundeles hoeft te geven dirigeert hij het geheel.
Jo Willems, de  librettist die het libretto uit het Russisch naar het Nederlands vertaalde, is ook komen luisteren. Ik vind zijn vertaling heel helder en accuraat. Er is maar af en toe iets veranderd om het beter zingbaar te maken.
Ikzelf probeer allerlei dingen te regelen. Dat gaat van kleding, dingetjes naaien, proberen om de opera in de pers te krijgen tot proberen podiumdelen te lenen van het ene theater voor het andere en dan ook nog vervoer te organiseren.
Ach, jullie horen nog wel van mij.

Tera

vrijdag 21 maart 2014

Hectiek

Even een kort berichtje uit Balloo. Na een paar dagen een volstrekt beroep op mantelzorg te hebben moeten doen, natuurlijk wel bellend en sms-end met iedereen, begon ik woensdag met een poging Joris te bellen. Hij is één van de blonde mannen in mijn eerste blog, de technicus. We zouden met Paul, de technicus in Assen afspreken.  Reactie: Het komt nu niet goed uit... ik bel je later. Ik wachten. Niet dus. Sms-te: Ik ga even proberen of Paul er morgen is. Haast ivm podiumindeling Oosterpoort. Moeten we snel weten. Vrijdag moeten we ook snel weten of het plan van Sybrand past. Kun je ook vr.av.?
Dan krijg ik achterelkaar drie sms-en terug: vrijdagavond niet- Morgen wel- Ik zit nu op een klus in een kerk.
Antwoord: Trek dan tijd uit morgen tussen twaalf en drie in Assen. Ik probeer iets met je te regelen in De Schalm.
Tien uur later: Kun je morgen? Je zou me nog bellen.
Natuurlijk ga ik zo laat niet meer bellen. Bij de vorige opera van De Harmonie speelden we in een kerk. We moesten met zijn vijven opbouwen voor de generale op vrijdag, daarna afbreken omdat er op zaterdagochtend een uitvaart zou zijn en vervolgens weer opbouwen. Dat is slopend, ook als je jonger bent dan de producent, bijna een oud omaatje. Je gebruikt de kracht en snelheid die je ter beschikking hebt.

Vanmorgen, donderdag, nieuwe poging om Joris te bereiken. Lukte niet, voice-mail. Even later een sms van hem, terwijl ik nog bezig was met het antwoord volgde er een aanvulling. Complicatie was de treinstoring. Vragen als kan het niet morgen, nee, dan is Paul er niet. Heeft het wel zin, ja...
Ik heb even teruggekeken en Joris stuurde mij veel meer berichtjes dan ik hem. 
Uiteindelijk was er zoveel storing bij NS dat ik toch alleen bij Paul ben geweest.

Sybrand heeft een podium-ontwerpje gemaakt en Paul en ik probeerden ons voor te stellen of het past, zowel in De Schalm als in De Oosterpoort. Hij is een buitengewoon vriendelijk iemand en op zeker moment zaten we close op de onderste rij van de tribune met mijn telefoon tussen ons in om te overleggen met Sybrand. Hoe hij het inhoudelijk en technisch voor zich zag. Ach, die Schalm, dat ICO, in dat gebouw heb ik al zoveel voetstappen liggen, als docent, pageturner, programmeur, producent. Vandaag voelde ik dat echt zo, droom -droooooooom.

Eenmaal thuis, commentaar: telefoon kun je ook op luidspreker zetten. Pats!
En morgen gaan Joris, Amse en ik de orkest-opstelling opbouwen volgens het ontwerpje van Sybrand. Commentaar: kun je ook uitrekenen volgens de stelling van Pythagoras. We zullen zien.
De avond heb ik besteed aan mails over programmaboekje, pr, theatertechniek, podium-ontwerp, afspraken, lustrumcommissie, enz.

Nog even over Pythagoras en rekenen. Rekenen is niet mijn fort. Voor rekenen is er onze penningmeester, Ellen van der Heijdt. Bij haar kunnen jullie terecht voor meer informatie over ondersteuning van het project.

Van mij hoor je later wel weer meer.  Er is veel meer gebeurd en er zijn foto's om te laten zien. De zoektocht naar kostuums.  Komt nog.

Groet uit Balloo,

Tera

zondag 2 februari 2014

Uit het zenuwcentrum van de lustrumproductie

Poe, het leven van een producent gaat niet altijd over rozen.
In de afgelopen weken heb ik het klavieruittreksel ontdaan van Russische tekst en voorzien van de Nederlandse vertaling.  Een paar keer heb ik librettist Jo Willems moeten bellen omdat ik teveel of te weinig lettergrepen meende te hebben voor het aantal noten. Inmiddels hebben de zangers, de repetitor, de dirigent en de regisseur in elk geval de eerste acte gekregen tot het moment waarop Mozart zijn vrouw gaat vertellen dat hij met Salieri gaat eten en dus zijn dood tegemoet loopt.

Tussendoor probeer ik iets terug te vinden wat ik ergens in de talloze stapels ben kwijtgeraakt nadat het maanden had liggen wachten op verzending. Ik kan er gewoon niet van slapen en droom er zelfs van.
Bovendien moet het huis ook opgeruimd worden want Arash Roozbehi komt hier slapen nadat hij maandag met mijn koor gerepeteerd heeft. Het is dan te laat om nog in Enschede te komen.
Ik verheug me erop om hem weer te zien. We zijn samen vorige week naar de Veenproef geweest.  Avond van de Veenfabriek/ Nationale Reisopera. Die lieten onder het genot van een heerlijke maaltijd zien hoe hun repetitieproces vordert, in Enschede. Leuk, want zo kon ik Wim van den Driessche ontmoeten en ook horen zingen. En leuk, want na '78 mijn studiegenoot Paul Koek weer gesproken.
Ook tussendoor partij gestudeerd voor het VKSO want zondagavond repetitie en de negende concert in Weener. Volgens een grapjas kunnen wij ons dan even de Weener Philharmoniker noemen.

Vanavond tussendoor naar het bedankconcert voor Beatrix gekeken. Leuk, spannend, ontroerend, alles door elkaar.
En steeds maar weer een paar blaadjes voorzien van één, twee of drie regels lak.
Het klavieruittreksel was echt een hele klus maar die 62 kantjes vallen nog mee vergeleken met de partituur van 200 pagina's, 100 blaadjes. Ook daar moet het libretto ingeschreven worden. Dat komt heel nauwkeurig. De lettergrepen moeten precies onder de goede noten voor een juiste tekstplaatsing in de zang.
Overal door het hele huis liggen blaadjes, in de woonkamer, de logeer- de deel, op kasten, tafels, stoelen en stapels, strijkplank en wasrek.  Ze wachtend op de volgende laag lak.
Ik heb het ook geprobeerd met Sibelius maar dan komen er veel leesfouten en ben ik lang aan het verbeteren.
Wat niet tussendoor hoeft is typex en telefoneren. Al typexend iedereen aan de lijn gehad om een muzikale repetitie in Maastricht af te spreken, in het carnavalsweekend. Sybrand probeerde mij, ik al typexend, uit te leggen dat er rollers zijn maar die werken niet voor mij.

Denk niet dat ik de enige ben die druk is. De muziek is binnen dus er wordt hard geoefend, geprobeerd om donaties binnen te halen enz.De bezetting is vrijwel rond. Als het kan willen we nog graag een bassist, voor de balans. Het moet wel een goede zijn want de veertigste van Mozart is een auditiestuk, dwz een stuk dat je moet voorspelen als je in een professioneel orkest wilt.

Ik ga weer verder met de partituur.  Groet,

Tera


donderdag 23 januari 2014

Veel

Al een paar weken gebeurt er heel veel bij De Harmonie. Amse heeft een nieuwe website gemaakt omdat heel veel mensen een klein tikje mopperden. De site, webstek op z'n Drents, ziet er fantastisch uit. Joke en Lynette hebben de bezetting rond. Mocht je toch nog mee willen doen dan kun je me bellen op 06 48 25 76 24. Dan geef ik je adresgegevens door aan Joke en Lynette.
Het Myrakwartet heeft geld opgehaald in een Zorgcentrum. Vast een goed idee voor diegenen die in een ensemble spelen.
De zangers, vooral 'Mozart' zitten te springen om het vertaalde libretto. Heren, als jullie dit lezen: ik ben op tweederde dus vrijdag moet het af zijn.

Tot gauw en laat me eens weten wat je interesseert.  Voor  mij is alles .gewoon', lukt het niet met het blog of wil je iets weten dan kun je me altijd een mail sturen.

Groet,

Tera


 

vrijdag 10 januari 2014

Contact met de halve wereld.

Dinsdag heb ik Zuid Limburg, Leiden via een Belgisch telefoonnummer en Londen aan de lijn gehad. Dat allemaal na een telefoontje van Amse over de compositieopdracht. Ik moest daarover overleggen met mijn koor, met de zangers, met de componist en tenslotte met de dirigent.
Gelukkig kon ik bij de dirigent gewoon even langsrijden. Toch is ook dat altijd wel een avontuur.
Gerard Wiarda woont in een statig herenhuis net buiten het centrum van Groningen, vlakbij de Nieuwe Kerk. Er zijn twee bellen, een klingelbel voor de benedenverdieping en een zoemer voor de bovenverdieping waar Gerard en Lynette hun woonkamer hebben.
Om bij de zoemer te komen moet ik met mijn korte beentjes bijna op de blauwstenen stoep klimmen en dan sta ik met mijn neus tegen de deur.
Snel een stapje achteruit en afwachtend naar boven kijken naar een schier eindeloze trap.
En dan gebeurt het.
Een woest blaffende hond verschijnt boven aan die trap, gevolgd door de tekst: ”DOE-OERRRAK ...AF! Dat vertaal ik met hond houd je mond.
Vervolgens verschijnt de maestro zelf, rent naar beneden en opent de deur.en zegt troostend: “Dat is enthousiasme”.
In de vakantie belde ik naar Jo Willems. Ik had bij hem ingesproken, gesms-t en kreeg geen antwoord. Opeens nam hij de telefoon op en bleek in India te zitten. Oeps, even niet opgelet. Vervolgens hebben we een buitengewoon hartelijke mailwisseling gehad. Nu ligt het vertaalde libretto bij mij te wachten tot Sybrand het sein op groen zet. Hij is geloof ik met drie opera's tegelijk bezig. De manier waarop het libretto vertaald is moet passen bij de totale regie-opvatting. Ondertussen ga ik proberen het libretto in te voeren in Sibelius, mijn muziekprogramma. Daarover later meer.

Ik ben benieuwd of Sybrand nog in Duitsland zit, terug in Nederland is of nog weer ergens anders.
Onze repetitor is rond deze tijd ook vertrokken. Hij is drie maanden voor studie in Duitsland.

Groet,

Tera