vrijdag 10 januari 2014

Contact met de halve wereld.

Dinsdag heb ik Zuid Limburg, Leiden via een Belgisch telefoonnummer en Londen aan de lijn gehad. Dat allemaal na een telefoontje van Amse over de compositieopdracht. Ik moest daarover overleggen met mijn koor, met de zangers, met de componist en tenslotte met de dirigent.
Gelukkig kon ik bij de dirigent gewoon even langsrijden. Toch is ook dat altijd wel een avontuur.
Gerard Wiarda woont in een statig herenhuis net buiten het centrum van Groningen, vlakbij de Nieuwe Kerk. Er zijn twee bellen, een klingelbel voor de benedenverdieping en een zoemer voor de bovenverdieping waar Gerard en Lynette hun woonkamer hebben.
Om bij de zoemer te komen moet ik met mijn korte beentjes bijna op de blauwstenen stoep klimmen en dan sta ik met mijn neus tegen de deur.
Snel een stapje achteruit en afwachtend naar boven kijken naar een schier eindeloze trap.
En dan gebeurt het.
Een woest blaffende hond verschijnt boven aan die trap, gevolgd door de tekst: ”DOE-OERRRAK ...AF! Dat vertaal ik met hond houd je mond.
Vervolgens verschijnt de maestro zelf, rent naar beneden en opent de deur.en zegt troostend: “Dat is enthousiasme”.
In de vakantie belde ik naar Jo Willems. Ik had bij hem ingesproken, gesms-t en kreeg geen antwoord. Opeens nam hij de telefoon op en bleek in India te zitten. Oeps, even niet opgelet. Vervolgens hebben we een buitengewoon hartelijke mailwisseling gehad. Nu ligt het vertaalde libretto bij mij te wachten tot Sybrand het sein op groen zet. Hij is geloof ik met drie opera's tegelijk bezig. De manier waarop het libretto vertaald is moet passen bij de totale regie-opvatting. Ondertussen ga ik proberen het libretto in te voeren in Sibelius, mijn muziekprogramma. Daarover later meer.

Ik ben benieuwd of Sybrand nog in Duitsland zit, terug in Nederland is of nog weer ergens anders.
Onze repetitor is rond deze tijd ook vertrokken. Hij is drie maanden voor studie in Duitsland.

Groet,

Tera

Geen opmerkingen:

Een reactie posten